زیبایی های ایران

آبشار شوی

آبشار شِوی (shevi) بزرگ‌ترین آبشار طبیعی خاورمیانه و یکی از زیباترین آبشارهای ایران است.  این آبشار در کوه های بی نظیر زاگرس در روستایی به نام شِوی واقع شده که از توابع دزفول در استان خوزستان می باشد . در ادامه برای دریافت اطلاعات بیشتر با مجله همگردی تور کیش خرداد 98 همراه شوید.

آبشار شوی، پس از بیرون آمدن از غار، از گردنه‌ای بلند به پایین سرازیر می‌شود. ارتفاع آبشار 100 متر و عرض آن 40 متر است. آب آن پس از عبور از کوه‌ها و دره‌ها، به رود دز و نهایتاً به دریاچه سد دزِ در استان خوزستانمی‌ریزد. پوشش گیاهی اطراف این آبشار، از درختانی مانند بید، انجیر، مو،زبان‌گنجشگ، افرا، کیکم و بلوط تشکیل شده‌است. در زیر آبشار و بر روی دیواره‌های آن گیاه سیاه‌وشان و سایر گیاهان آب‌دوست روییده‌است. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می‌شود.

برای رسیدن به این منطقه دو مسیر متداول است. اولی که از گذشته مسیر اصلی بوده و شروع آن ایستگاه راه آهن تله زنگ است که از طریق قطارهای محلی دورود- اندیمشک یا قطار درجه 2 تهران اهواز می توان به آن رسید. ولیکن فقط از ایستگاه تا آبشار شوی پیمایش طولانی 10 کیلومتری در انتظار گردشگران است و برای دیدن دو آبشار بالادست می بایست 2 کیلومتر دیگر طی کرد. با توجه به ساعت نامناسب توقف قطار در ایستگاه برای رفت و برگشت و همچنین مسیر طولانی پیمایش و شیب مسیر معمولاً این سفر بیش از 1 روز به طول می انجامد.

اما مسیر دوم از طریق جاده عشایری است که از سمت دزفول تا بالادست دره می آید و می توان تا 2.5 کیلومتری آبشار شوی را با خودرو طی کرده و با یک پیمایش کوتاه 1 تا 1.5 ساعته لذت بخش از پای ماشین تا آبشار شوی در دره و جنگل بلوط از تمام آبشار های منطقه بازدید کرد.

کویر ریگ جن

ریگ جن منطقه‌ای کویری و دارای تپه‌های ماسه‌ای (تلماسه) در کویر مرکزی ایران است. این منطقه در جنوب سمنان، شرق دریاچه نمک، شمال انارک و غرب جندق قرار دارد.این منطقه به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب در گذشته محل عبور کاروان‌ها نبوده و فقط در سال‌های اخیر چند گروه به آن منطقه رفته‌اند. در ادامه برای دریافت اطلاعات بیشتر با مجله همگردی تور کیش اردیبهشت 98 همراه شوید.

کویر ریگ جن همان منطقه ی شگفت انگیز و ترسناکی در ایران است که تا حالا اتفاق های بی جواب زیادی در آن افتاده است و  موجودات زنده ی زیادی را به کام مرگ فرستاده است. با این حال هنوز هم مورد علاقه ی گردشگران ماجراجوی زیادی است. 

این کویر با وسعتی برابر 3800 کیلومتر مربع، در غرب دشت کویر قرار گرفته است و منطقه ای پر از تپه های ماسه ای در کویر مرکزی ایران است.

در سال 1900 سون هدین، کویرنورد سوئدی از حاشیه غربی و جنوبی ریگ جن عبور کرد. او بعدها در کتاب کویرهای ایران به طور مفصل درباره ریگ جن نوشت. در سال 1930 آلفونس گابریل از جنوب ریگ جن گذشت. از 1376 تا کنون گروه‌ هایی از کویر پیمایان با خودروهای بیابانی و حتی پیاده به نقاط مختلف ریگ جن سفر کرده اند. 

به کویر ریگ جن، مثلث برمودای ایران هم می گویند. یکی از بدترین اتفاقاتی که مخصوصا برای گردشگران ناوارد می تواند بیفتد، فرو رفتن در گل و لای است که به راحتی انسان را می کشد. به همین دلیل تا چندین سال هیچ کس جرات نمی کرد به این کویر سفر کند و راز آن را کشف کند. 

برای رسیدن به این کویر اسرارآمیز باید ابتدا خودتان را به شهرستان گرمسار و پارک ملی دشت کویر برسانید و از آنجا به جاده سنگ فرش ملک آباد رفته و به سمت کویر بروید. پیشنهاد می کنیم اگر دلتان برای دلهره و ترس تنگ شده و می خواهید به ریگ جن بروید حتما از جیپ های سبک استفاده کنید و کاملا مجهز باشید. هر لحظه ممکن است در این کویر گم شوید و بنابراین آب، غذا، وسایل لازم تا حداقل 20 روز را هراهتان ببرید و نقشه را هم در سفر به این منطقه ی خطرناک فراموش نکنید.

دریاچه گهر

دریاچه ای زیبا در میان رشته کوه های اشترانکوه و ارتفاعات زاگرس در استان لرستان واقع شده است.دریاچه گهر دورود به نگین منطقه اشترانکوه شهرت دارد. در سال های اخیر تنش هایی برای مالکیت این دریاچه از سوی شهرهای اطراف این دریاچه صورت گرفت که از طرف فرمانداری شهر دورود و شهرداری دورود ، طرح دعوی شد و به وزارت کشور ارسال شد. وزارت کشور در پاسخ به طرح دعوی،نامه ای به همراه نقشه و موقعیت جغرافیایی دریاچه گهر دورود را به فرمانداری ها و شهرداری های هم جوار شهر دورود با یادآوری این مطلب که این دریاچه به طور کامل در حوزه سرزمینی شهرستان دورود قرار دارد ارسال کرد . در ادامه برای دریافت اطلاعات بیشتر با مجله همگردی تور کیش فروردین 98 همراه شوید.

گهر از دو بخش تشکیل شده است که شامل گهر بزرگ (کله گهر) و گهر کوچک (کره گهر) می‌ شود. گهر بزرگ حدود 1700 طول، بین 400 تا 800 متر (حدود 85 هکتار وسعت) است و عمق آن در ژرف‌ترین نقطه به 30 متر هم می‌ رسد.

این دریاچه، آبی شفاف و کریستالی دارد به شکلی که در نقاط کم عمق (4 متر) می‌ توان ماهیان دریاچه را به راحتی مشاهده کرد. خود دریاچه بزرگ به دو بخش ساحلی ماسه‌ ای و صخره‌ ای تقسیم می‌ شود. بخش‌ های ساحلی در غرب و شرق دریاچه قرار دارند که برای شنا کردن مناسب هستند.

آب دریاچه بزرگ به وسیله‌ ی چشمه‌ های کوهستانی تامین می‌شود. سرچشمه‌ ی آب دریاچه‌ ی کوچک نیز از رودخانه‌ ی تاپله نشات می‌گیرد. دریاچه آب شیرین و دائمی گهر در سمت غربی رشته اشترانکوه و در جنوب تنگه تاپاله و گردنه پنبه کال و جناح شمال شرقی کوه سرسبز، در یک منطقه عمومی حفاظت شده واقع شده‌ اند.

ارتفاع این منطقه از سطح دریا 2360 متر است. زمین شناسان احتمال می‌دهند که دریاچه گهر بر اثر وقوع یک زمین لرزه عظیم به وجود آمده‌اند چرا که بر روی گسل اصلی زاگرس قرار دارند.

یکی از ویژگی‌های طبیعت اطراف دریاچه، پوششی از درختان بلوط، بید، بادام، پسته وحشی، گلابی وحشی، چنار، نارون، بلوط مازو، گردو، انجیر، زبان گنجشک، سیب، زالزالک، ارژن، کنار کهور، انار، گز و موی وحشی در ترکیب با گل‌های لاله واژگون، شقایق، زنبق، لاله وحشی تاج خروسی و اختر است که دریاچه بخشی از زیبایی خود را مدیون همین پوشش گیاهی است.

دریاچهٔ گهر زیستگاه مناسبی برای آبزیان و دیگر حیوانات وحشی است. منطقه حفاظت شده اشترانکوه با حیات وحش متنوع شامل حیواناتی است از قبیل بز، قوچ، آهو، کل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای، کفتار، روباه، شغال، خرگوش و انواع پرندگان مانند عقاب، کبک،شاهین، تیهو و آبزیان مانند مارماهی، لاک‌پشت، قورباغه و ماهی قزل آلای رنگین کمان و خال قرمز در این دریاچه زیست می‌کنند.

بد نیست بدانید یکی از زیباترین دشت‌های لاله‌ی واژگون دنیا، در روستای گشان در دامنه‌ی قالی کوه الیگودرز واقع شده است.

اغلب اروپائیان و سیاحان این دریاچه را به نام دریاچه ایران می‌شناسند که این شناخت حاصل معرفی یک زن انگلیسی به نام ایزابلالوسی بیشوپ است که در سال 1890 میلادی توانست مدت 3 ماه در این منطقه تحقیق کرده و هزار کیلومتر راهپیمایی کند ولی با توجه به اسناد معتبر تاریخی اولین کسی که موفق به کشف دریاچه گهر شد یک زمین‌شناس اتریشی به نام آ-رودلر بود که در سال 1888 میلادی موفق شد نام خود را به عنوان کاشف دریاچه گهر در تاریخ ماندگار کند. وی در هنگام کشف این دریاچه از ارتفاعات اشترانکوه در دورود حرکت کرده بود. اولین و قدیمی‌ ترین تصویر مستند تهیه شده از این دریاچه نیز در سال 1891 میلادی گرفته شده‌ است که به یک سیاح فرانسوی به نام ژان ژاک دومرگان تعلق دارد.

تنگ بستانک

تنگ بستانک نام منطقه‌ای خوش آب و هوا و سرسبز در شهرستان مرودشت و در بخش کامفیروز می باشد که که اکنون به بهشت گم شده شهرت یافته است ، اگر اطلاعات بیشتری درباره تنگ بستانک می خواهید با مجله همگردی تور کیش بهار 98 همراه شوید.

منطقه حفاظت شده تنگ بستانک با مساحت 15324 هکتار در شمال غربی استان فارس و در فاصله 120 کیلومتری شهر شیرازودرفاصله 100 کیلومتری شهرمرودشت در بخش کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت واقع گردیده است.

این منطقه دارای محیطی قالبا کوهستانی به همراه پوشش جنگلی بوده که تابستان‌های خشک و زمستان‌هایی سرد را دارا می باشد. بستر سنگی دره محل مناسبی را برای رویش درختانی چون چنار و گردو و گیاهان سایه پسند فراهم آورده است. این گیاهان باعث شده‌اند تا به سختی بتوان ردی از نور مستقیم خورشید در کف دره پیدا کرد که البته در فصول گرما نکته‌ای مثبت به شمار می‌رود.

تا پیش از دهه‌ 60 ، تنها اهالی منطقه از آب زیاد و زیبایی‌های این منطقه استفاده می‌کردند و کمتر کسی از وجود آن با خبر بود، ولی زمان که گذشت، پای گروه‌های طبیعت‌گردی و کوه‌نوردی، به تنگ بستانک باز شد و این منطقه بر سر زبان‌ها افتاد.این محدوده‌ حفاظت‌شده 15 هزار و 324 هکتار مساحت دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 1700 تا 3700 متر است.

پوشش گیاهی این منقطه متشکل از بلوط ،بنه، ارس، بادام کوهی، زالزالک، دافنه، کیکم، تنگرس، ارژن، بو مادران، درمنه، اویش، دنایی و اویش شیرازی می شود و جانورانی نظیر خرس قهوه ای، کفتار، رودک، راسو، گربه وحشی، بز، و پازن، خارپشت ایر انی، سنجاب ایرانی،هامستر دم دراز، خرگوش، روباه، شغال و گراز، کبوتر جنگلی، کبک و انواع پرندگان شکاری در آن وجود دارد.

بهترین فصل برای رفتن به این منطقه بهار میباشد و از ویژگی های خوب آن می توان به وجود جاده مشترک با تنگ گمبیل، روستاهای ساران و کهکرون، ارتباط جاده ای با تخت‌ جمشید، نقش رستم و پاسارگارد اشاره نمود.